پروتوکین تراپی برای آسیب های ورزشی

پروتوکین تراپی برای آسیب های ورزشی

همانطور که میدانید روش های مختلفی برای درمان آسیب های ناشی از ورزش ها و فعالیت های بدنی سنگین وجود دارد. یکی از روش های نوین برای درمان این آسیب های ورزشی پروتوکین تراپی است. این عمل باعث رفع مشکلات عضلانی و اسکلتی شده و به بهبود یافتن نواحی آسیب دیده بسیار کمک میکند.

این روش شامل استخراج پلاسمای خون و غنی سازی آنها با پلاکت ها است که به ناحیه آسیب دیده تزریق، تا فرآیند بهبودی تسریع پیدا کند. پروتوکین تراپی سبب افزایش تحریک در تولید کلاژن ، بهبود گردش خون، کم شدن التهاب و ترمیم بافت ها میشود. انجام دادن این کارها به درمان سریع آسیب های ورزشی کمک قابل توجهی خواهد کرد.

اما این درمان برای چه مشکلاتی استفاده میشود؟ مواردی مانند آسیب به تاندون ها، التهاب مفاصل و کشیدگی عضلات نیز از جمله مواردی است که با استفاده از روش پروتوکین تراپی قابل درمان هستند. ورزشکارانی که به دنبال این هستند تا به سرعت بعد از آسیب دیدگی به میادین برگردند، از این روش استفاده میکنند.

در پروتوکین تراپی به دلیل اینکه از خون خود فرد استفاده میشود، خطر طرد واکنش و عوارض های جانبی بسیار نادری خواهد داشت.

پروتوکین تراپی برای آسیب های ورزشی

تفاوت پروتوکین تراپی با ارتوکین تراپی چیست؟

شباهت های بسیار زیادی بین پروتوکین تراپی و ارتوکین تراپی وجود دارد، اما به دنبال آن نیز دارای تفاوت های هستند. ارتوکین تراپی و پروتوکین تراپی هردو درمان تزریقی برای دردهای مفصلی هستند، اما تفاوت هایی در ترکیبات و نحوه اثر گذاری آن وجود دارد.

ارتوکین تراپی شامل تزریق خون خود بیمار به بدن است که در فرآیندی خاص پلاسمای غنی از پلاکت استخراج میشود. این پلاسمای غنی از پلاکت بر روی نواحی آسیب دیده تزریق تا فرآیند ترمیم سریع تر انجام شود. ارتوکین در جهت درمان دردهای مفصلی، آسیب های ورزشی و مشکلات آرتروز نیز استفاده میشود.

اما پروتوکین تراپی نیز از پروتوئین های خاص مانند پروتوئین های به دست آمده از خون استفاده میشود که باعث میشود تا سیستم ایمنی بدن تحریک و کاهش التهاب صورت گیرد.

به طور کلی میتوان گفت تفاوت اصلی این دو عمل در نوع مواد استفاده شده است. ارتوکین بیشتر بر اساس پلاکت ها و ترمیم سلولی و پروتوکین تمرکز در تحریک سیستم ایمنی بدن دارند.

تفاوت دیگری که بین این دو وجود دارد، طول مدت زمان درمان است. پروتوکین تراپی بین ۳ تا ۶ ماه نیز ممکن است به طول بی انجامد. در حالی که ارتوکین تراپی تا یکسال تحت درمان خواهد بود.

بیشتر بخوانید : تاثیر پروتوکین تراپی در درمان آسیب های مو

همان طور که گفته شد هردو درمان نیز به وسیله ی خون خود فرد صورت میگیرد که به دنبال آن عوارض مختلفی میتواند داشته باشد. از جمله این عوارض میتوان به : واکنش های آلرژیک، کبودی، تورم ناحیه تزریق شده، سوزش محل تزریق و عدم بهبود بعد تزریق نیز میشود.

مراحل انجام PRP یا پروتوکین تراپی

در این روش ابتدا از طریق سیاهرگ های فرد خون گرفته شده و در سانتریفیوژ خالص سازی صورت میگیرد. پس از این کار پلاکت ها از اجزای دیگر خون جدا خواهند شد. در مرحله بعدی باید برای افزایش اثر این روش پلاکت ها با خون اولیه بیمار ترکیب شده و بعد در ناحیه ای که دچار آسیب شده است و درد بسیاری دارد این ماده تزریق شود. برای تزریق از فلوروسکوپ و همینطور هدایت اولتراسونیک استفاده می شود که منجر به کاهش درد خواهد شد.

مزایای پروتوکین تراپی

پروتوکین تراپی نیز دارای دوره نقاهت بسیار کوتاهی است که این مورد بسیار میتواند راحتی کار را نشان دهد. مواردی مانند کاهش درد و التهاب و عدم نیاز به بیهوشی نیز از مزایای دیگر این عمل درمانی است. همچنین این کار باعث جلوگیری از جراحی و تاخیر در جراحی شده و عملکرد و دامنه حرکت بیمار را بهبود میبخشد.

اما اینکار میتواند معایبی هم داشته باشد. به طور مثال داشتن احساس درد و عفونت و آسیب دیدن بافت نیز از معایب این عمل صورت میگیرد.

PRP یا اورتوکین ؟

هردو عمل درمانی نیز مزایا و معایبی دارند و نمیتوان به طور دقیق گفت که انجام کدام یک از آنها بهتر است. توصیه میشود که قبل از انجام هرکدام از آنها با پزشک متخصص مشورت کنید. در بعضی موارد ممکن است پزشک تشخیص دهد که به صورت ترکیبی این دو روش انجام شود. اما به طور معمول این دو عمل نیز به صورت جداگانه انجام میشود.